Ik reken mij graag rijk. En ik kan niet rekenen. Een slechte combinatie. Ooit werkte ik achter de kassa bij de Bruna en wist ik uit mijn hoofd hoeveel wisselgeld een tientje minus 1 volkskrant plus een velletje postzegels was, maar die tijd ligt lang, lang achter me. Op vakanties breng ik al jarenlang wisselkoersen terug tot een simpel delen door 5 of 10. Plus een beetje. Dat werkt prima. Meer rekenkunst werd er niet van me gevraagd. Ofwel, ik smijt met geld. Niet dat ik een verwend nest ben, heus niet. Ik reisde door Schotland met een dagbudget van 3 pond en at ‘s avonds wekenlang minced meat op een boterham waar ik de groene schimmel eerst vanaf pulkte. Lauw, want mijn gasflesje was bijna leeg. En een nieuw gasflesje, dat kon dus ECHT niet… Haggis kon ik me niet veroorloven. Spam ging zelfs mij te ver. Minced meat dus. Uit blik. Voor het rock-n-rollgevoel.
Dat zag er ongeveer zo uit:
Ik bedoel maar. Maar goed, dat was toen ik nog jong en noest was, en nog kon rekenen. Wat je vandaag de dag niet meer van me kunt zeggen. Vandaag vertelde ik bloedserieus tegen een collega dat ik met het Day Zero Project wel 2002 euro ging sparen: 101 maal 2 euro per behaald doel.
Ehm…
Oeps.
Hoogste tijd voor die spaarpot, want wat erin zit kan ik ook niet misrekenen. Het liefste wil ik zo’n felrode plastic appel met een rups die het centje eet. Weet u wat ik bedoel? Nou die bestaat dus niet meer. Het is dus een lege pot appelmoes geworden. Door Tommy vandaag opgegeten en door mij hoogst persoonlijk afgewassen. Het blijft bij 1 spaarpot want er is maar 1 pot appelmoes. En er mogen al drie centjes in… Nu nog het goede doel bedenken en dan mag er een centje bij.
23 October, 21:51
Ik denk dat die spaarpot nog in Zevenaar staat. Ha!Ha!
Groetjes
Marion