Ik wist zeker, heel zeker, dat ik nooit auto zou rijden, kinderen zou krijgen of anderszins te vertrutten. Het waren de eighties en de televisie was het stomste vermaak dat er was. Vond ik dan. Uit huis verbannen wegens die eerste stiekeme sigaretten liep ik ‘s avonds eindeloos rondjes door de buurt, met zelfgetapete bandjes in een walkman zo zwaar als een baksteen. Niks te beleven behalve dan de eindeloze rij huiskamers waarvan de gordijnen altijd open waren. Huis na huis, raam na raam zag ik gevuld worden door Loekie de Leeuw en de Honemoon Quiz. Angstaanjagend vond ik dat. Ik was zeventien, dan heb je dat. Mijn puberhormonen vonden toen alleen Ray Cokes leuk.
Daarvoor had ik een aantal jaren wel gelukzalig televisie gekeken. Zelfs nu nog kan ik de tune van Domo-vla op elk gewenst moment voor u opdreunen. V was het spannendste dat ik zag. Of nee, dat moet toch de Zevensprong zijn geweest. Maar ergens in die pubertijd heeft het idee dus in mij postgevat dat televisie een ietwat gevaarlijke vorm van vermaak is. Het slurpt je op. Het stopt je denken. Het is snel te veel.
Vandaar dat ik min of meer gedachteloos doel nummero 100 op mijn lijst zette: een week lang geen televisie kijken. Bij nader inzien soooo eighties. Hier in huis kijkt eigenlijk niemand van boven de drie echt naar de televisie. Okee, de Lost-avonden uitgezonderd. Verder staat het ding maar een beetje op de achtergrond geluid te produceren terwijl driftig op toetsenborden wordt getypt. Ik vraag me ineens eigenlijk af waarom we uberhaupt zo’n groot ding in de woonkamer hebben staan. Ik vermaak me online nog altijd diezelfde baby, met muziekjes en indrukwekkende documentaires: ik kan u allen Surprising Europe aanraden!
Wat ik met doel nummero 100 eigenlijk wilde ervaren was een week lang verveling: geen gemakkelijk vermaak op ieder gewenst moment van de dag, maar de eigen hersens laten kraken. Zoals we zoonlief moesten leren zichzelf langer dan een kwartier te vermaken, zo vrees ik soms dat zelf verleerd te zijn.
Doel nummero 100 wordt dus bij deze herijkt: een week (of twee) geen beeldscherm. Niet alleen geen televisie, vooral ook geen youtube, wordpress, facebook, funda, uitzendinggemist en al dat andere leuks online.
Whoe, ik lijk wel gek… (een moment valt nog nader te bepalen)
18 August, 18:33
Geen lost, geen dexter, geen alice, geen parnassus….. Help!!!
Wat dacht je van 22 t/m 29 september?
Hihi:-)))
18 August, 19:25
Inderdaad.. een week TV zou ik -zelfs makkelijk?- aankunnen, maar dan ook nog geen pc/internet zou aardig lastig zijn. Succes!