Ik kan het u nu wel vertellen. Het belangrijkste doel op mijn lijstje had een wat zwak begin. Ik stopte met roken en ik begon direct weer. Iedere seconde was een hels gevecht. Ik hield het twee dagen vol. Toch 172.800 seconden maar niet helemaal het gewenste resultaat. In vakantietijd was het gewoon te moeilijk. Dus spraken ik en mijn ega af er niet te moeilijk over te doen en na de vakantie direct opnieuw een poging te wagen.

Veertien dagen geleden kwamen we paffend terug uit Zuid-Frankrijk. Dertien dagen geleden stopten we. Easypeasy. No sweat. Dit keer vergeet ik steeds dat ik ben gestopt. Het zijn meer de bijverschijnselen (iedere dag een andere) die me doen herinneren aan wat ik eigenlijk niet mis. Zo was er gisteren de godgansche dag ondertiteling nodig. Gisteren praatte ik zo.

“Nounuikhiertochstakanikdanvoorjouookietsinschenkenojeenudrukikalophetknopje
wildejelievertheenoudatkanookwelhoordangooiikdezetochgewoonwegenofneeikdrink diekoffiezelfwelopandersishetookzozonde”"
#Ondertiteling: U ook een kopje koffie?

En tot overmaat van ramp vergeet ik dan ook steeds alle afspraken.

“OsorryikdachtechtdatikinArnhemmoestzijnvandaagmaardeafspraakwasdusinNijmegen hewatvervelendjaikkanwelopenneerrijdenmaardatisookzoonhandigenikhebhierstraks alweereensfapraakdusopenneergaattochookeigenlijknietlukkenhewatvervelendnou maandagdanmaardandrinkenweereenbakjekoffieop”
#Ondertiteling: Wat vervelend, ik ben onze afspraak vergeten.

Arme omstanders.