Mensen die er verstand van hebben zeggen dat er geen enkele reden is om niet te schrijven. Mensen die er verstand van hebben geven slimme tips om een toch wel klein writers blockje te overwinnen. Geniale mensen als Margaret Atwood adviseren een blokje om of op z’n minst een douche. Huh? Het zal allemaal wel. Soms heb je er gewoon de pee in. Soms heb je dus gewoon echt geen zin om ook maar iets te overwinnen. Omdat je al iets overwonnen hebt.
In mijn geval… ik rook dus niet!
Zal ik het nog eens herhalen? Voor u en mij?
Ik rook dus niet.
Na 6 weken vind ik dat ik mag concluderen dat het belangrijkste en moeilijkste doel is behaald. Het leverde chaos op. En chaos leidde tot ellende. Mensen, wat zeg ik: het is was een tranendal. Woestvloeiende tranen zijn in het rond gespat. Er ligt nog altijd een klein plasje onder mijn bureau. Zoonlief vermaande me minstens twee keer per dag niet zo boos te kijken. En manlief, tja, die behaalde hetzelfde doel, dus daar hebben we het maar even niet over.
Want we roken dus niet.
En achteraf gezien was het best makkelijk. Vervang gewoon een ongezonde verslaving door een andere. Hardlopen was de bedoeling. Maar daadwerkelijk met de schoenen een blokje om, dat ging er toch niet in. Chocola gelukkig ook niet. Ook geen alchohol, althans niet meer dan normaal.
De nieuwe verslaving is een dom doch entertainend online social spelletje. Iets met kippen en koeien. Met Mystery Gifts en Fertilizer. En wonderlijk veel mensen doen ook dit met me mee. Dus in plaats van dat sigaretje na het eten geef ik nu de aardbeien van mijn Haagse nichtje water. Of voer ik de varkens van een verder best serieuze collega. Van een vriendin op afstand ontvang ik dan een Holsteiner kalf. En voordat je het weet, is de extra energie alweer opgeslokt. Ik heb wederom een verslaving.
Maar ik rook dus niet.
Er zit 2 euro extra in de pot.
Lang leve Farmville.
